Zaterdag 19 Juli

Lieve allemaal.

Eindelijk kom ik er aan toe om het laatste reisverhaal van onze reis door Europa op virtueel papier te zetten. Aan het eind van dit verhaal zal duidelijk zijn waarom.....

Wanneer we smorgens in ons campertje wakker worden staan we nog heerlijk in de schaduw. De eerste doortrekkers rijden al weg, en de scheffertjes zijn ook al wakker. We zetten thee, eten en drinken iets en pakken de bus weer in. Anneke rekent af (voordeel als je Frans kent) en we nemen nog een douche.

Onder luid geblaf nemen we afscheid en rijden naar het dorp. Ik wissel onze lege camping gas fles nog even in voor een volle, en we zoeken de eerstvolgende oprit voor de snelweg. Rond 10:00 smorgens zitten we weer op de Franse autobaan.

We hebben zo'n kastje gekocht in de auto dat we niet hoeven af te rekenen bij de tolwegen. We kunnen met 30 km/uur door de tolpoortjes zonder te wachten. Echt ideaal!

In de loop van de middag komen we in Luxemburg aan. Natuurlijk even tanken (1.17 ipv 1.47 euro per liter voor de diesel). Dat laat je als Nederlander niet onbenut natuurlijk. Ook bezoeken we McDonalds voor een salade en een wrap. Dan gaat het weer verder richting België.

We rijden over de wegen waarlangs we vroeger naar Harm gingen. Ik herken veel plekken waar we langs komen. Ook volgen we de 'oude' route door Luik. Nog niets veranderd in 25 jaar..... In Maastricht passeren we de nieuwe tunnelbouw. Indrukwekkend!

In Nijmegen gaan we naar AH om onze boodschappen te doen. Dankzij Annekes navigatie kunst rijden we snel naar de eerste AH vestiging op onze route. We doen de belangrijkste inkopen voor het weekend. Toetje, slagroom, bier en broodbeleg voor de eerste dagen. Dan gaat het verder richting Arnhem.

We passeren Arnhem. Het is nog steeds erg warm. Dan komt er ineens een raar geluid uit de motor van ons busje. Alle lampjes op het dashboard gaan branden. We rijden de vluchtstrook op. De motor stopt, en gaar niet meer aan..... Ik vrees het ergste.

Aan de A12 bel ik de wegenwacht. Binnen een half uur komt de gele auto bij ons. Hij luistert, en zegt dat het niet goed klinkt. Dat hoor en voel ik ook. Hij sleept ons naar de volgende parkeerplaats. Phoe, wat stuurt en remt dat zwaar wanneer de motor niet draait!

OP die parkeerplaats komt hij tot de conclusie dat er iets is met de transmissieriem. Alhoewel deze pas 25000 km geleden vervangen is kan ik niet anders concluderen dat hij gelijk heeft. Hij belt een sleepbedrijf om ons naar huis te brengen.

Het dringt langzaam tot ons door dat ons busje overleden is. Na 12 jaar, 300.000 km heeft hij ons niet verder kunnen brengen. Heel fijn dat hij ons bijna thuis heeft kunnen brengen! We zijn trots en dankbaar op jou!

Het sleepbedrijf zet de stoffelijke resten op de vrachtwagen, en brengt ons naar de Berkenlaan in Aadorp. Daar pakken we de koelkast nog even leeg, drinken nog even iets en kijken terug op een geweldige vakantie! Busje, bedankt.

Naschrift: Maandag na het weekend heeft garage de Tunnel de bus opgehaald. De waterpomp, 25000 km oud, was kapot gelopen en heeft de distributieriem een paar tandjes doen overslaan. Daardoor konden de zuigers en de kleppen contact met elkaar maken, en die schijnen elkaar niet zo goed te liggen....

Uiteindelijk heb ik besloten om afscheid te nemen van ons busje, die ons zoveel heeft laten zien. Waarvoor we heel dankbaar zijn.

Ons busje wordt opgevolgd door Bipper. Bipper is gistermiddag onze oprit in Aadorp opgeklommen. We zijn er van overtuigd dat onze nieuwe Franse vriend (uit Langeveen ;-) een waardige opvolger van ons busje zal zijn.

Binnenkort de eerste foto's!

Liefs,

Anneke en Harryxxxx